[حبیب عساکره]

عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ‏ قَالَ الْحُسَيْنُ ع لِأَصْحَابِهِ قَبْلَ أَنْ يُقْتَلَ- إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ لِي- يَا بُنَيَّ إِنَّكَ سَتُسَاقُ إِلَى الْعِرَاقِ- وَ هِيَ أَرْضٌ قَدِ الْتَقَى بِهَا النَّبِيُّونَ وَ أَوْصِيَاءُ النَّبِيِّينَ- وَ هِيَ أَرْضٌ تُدْعَى عَمُورَا وَ إِنَّكَ تُسْتَشْهَدُ بِهَا- وَ يُسْتَشْهَدُ مَعَكَ جَمَاعَةٌ مِنْ أَصْحَابِكَ لَا يَجِدُونَ أَلَمَ مَسِّ الْحَدِيدِ- وَ تَلَا قُلْنا يا نارُكُونِي بَرْداً وَ سَلاماً عَلى‏ إِبْراهِيمَ‏ «انبیاء69»- يَكُونُ الْحَرْبُ‏ بَرْداً وَ سَلَاماً عَلَيْكَ وَ عَلَيْهِمْ- فَأَبْشِرُوا فَوَ اللَّهِ لَئِنْ قَتَلُونَا فَإِنَّا نَرِدُ عَلَى نَبِيِّنَا- قَالَ ثُمَّ أَمْكُثُ مَا شَاءَ اللَّهُ فَأَكُونُ أَوَّلَ مَنْ يَنْشَقُّ الْأَرْضُ عَنْهُ- فَأَخْرُجُ خَرْجَةً يُوَافِقُ ذَلِكَ خَرْجَةَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ- وَ قِيَامَ قَائِمِنَا وَ حَيَاةَ رَسُولِ اللَّهِ ص- ثُمَّ لَيَنْزِلَنَّ عَلَيَّ وَفْدٌ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ- لَمْ يَنْزِلُوا إِلَى الْأَرْضِ قَطُّ- وَ لَيَنْزِلَنَّ إِلَيَّ جَبْرَئِيلُ وَ مِيكَائِيلُ وَ إِسْرَافِيلُ- وَ جُنُودٌ مِنَ الْمَلَائِكَةِ- وَ لَيَنْزِلَنَّ مُحَمَّدٌ وَ عَلِيٌّ وَ أَنَا وَ أَخِي وَ جَمِيعُ مَنْ- مَنَّ اللَّهُ عَلَيْهِ فِي حَمُولَاتٍ مِنْ حَمُولَاتِ الرَّبِّ- جِمَالٍ مِنْ نُورٍ لَمْ يَرْكَبْهَا مَخْلُوقٌ- ثُمَّ لَيَهُزَّنَّ مُحَمَّدٌ ص لِوَاءَهُ وَ لَيَدْفَعُهُ إِلَى قَائِمِنَا مَعَ سَيْفِهِ- ثُمَّ إِنَّا نَمْكُثُ مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ مَا شَاءَ اللَّهُ- ثُمَّ إِنَّ اللَّهَ يُخْرِجُ مِنْ مَسْجِدِ الْكُوفَةِ- عَيْناً مِنْ دُهْنٍ وَ عَيْناً مِنْ مَاءٍ وَ عَيْناً مِنْ لَبَنٍ- ثُمَّ إِنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ يَدْفَعُ إِلَيَّ سَيْفَ رَسُولِ اللَّهِ ص- وَ يَبْعَثُنِي إِلَى الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ- فَلَا آتِي عَلَى عَدُوٍّ لِلَّهِ إِلَّا أَهْرَقْتُ دَمَهُ- وَ لَا أَدَعُ صَنَماً إِلَّا أَحْرَقْتُهُ حَتَّى أَقَعَ إِلَى الْهِنْدِ فَأَفْتَحَهَا- وَ إِنَّ دَانِيَالَ وَ يُوشَعَ يَخْرُجَانِ إِلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع- يَقُولَانِ‏ صَدَقَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ‏- وَ يَبْعَثُ مَعَهُمَا إِلَى الْبَصْرَةِ سَبْعِينَ رَجُلًا فَيَقْتُلُونَ مُقَاتِلِيهِمْ- وَ يَبْعَثُ بَعْثاً إِلَى الرُّومِ فَيَفْتَحُ اللَّهُ لَهُمْ- ثُمَّ لَأَقْتُلَنَ‏ كُلَّ دَابَّةٍ حَرَّمَ اللَّهُ لَحْمَهَا- حَتَّى لَا يَكُونَ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ إِلَّا الطَّيِّبُ- وَ أَعْرِضُ عَلَى الْيَهُودِ وَ النَّصَارَى وَ سَائِرِ الْمِلَلِ- وَ لَأُخَيِّرَنَّهُمْ بَيْنَ الْإِسْلَامِ وَ السَّيْفِ فَمَنْ أَسْلَمَ مَنَنْتُ عَلَيْهِ- وَ مَنْ كَرِهَ الْإِسْلَامَ أَهْرَقَ اللَّهُ دَمَهُ- وَ لَا يَبْقَى رَجُلٌ مِنْ شِيعَتِنَا إِلَّا أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْهِ مَلَكاً- يَمْسَحُ عَنْ وَجْهِهِ التُّرَابَ وَ يُعَرِّفُهُ أَزْوَاجَهُ وَ مَنْزِلَتَهُ فِي الْجَنَّةِ- وَ لَا يَبْقَى عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ أَعْمَى وَ لَا مُقْعَدٌ وَ لَا مُبْتَلًى- إِلَّا كَشَفَ اللَّهُ عَنْهُ بَلَاءَهُ بِنَا أَهْلَ الْبَيْتِ- وَ لَيُنْزِلَنَّ الْبَرَكَةَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ- حَتَّى إِنَّ الشَّجَرَةَ لَتُقْصَفُ بِمَا يَزِيدُ اللَّهُ فِيهَا مِنَ الثَّمَرَةِ- وَ لَتَأْكُلُنَّ ثَمَرَةَ الشِّتَاءِ فِي الصَّيْفِ وَ ثَمَرَةَ الصَّيْفِ فِي الشِّتَاءِ- وَ ذَلِكَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَ‏ وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا- لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ‏ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ- وَ لكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ‏ «اعراف96»- ثُمَّ إِنَّ اللَّهَ لَيَهَبُ لِشِيعَتِنَا كَرَامَةً- لَا يَخْفَى عَلَيْهِمْ شَيْ‏ءٌ فِي الْأَرْضِ وَ مَا كَانَ فِيهَا- حَتَّى إِنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ يُرِيدُ أَنْ يَعْلَمَ عِلْمَ أَهْلِ بَيْتِهِ- فَيُخْبِرَهُمْ بِعِلْمِ مَا يَعْمَلُون‏
ترجمه

در كتاب: خرائج از امام محمّد باقر عليه السلام روايت ميكند كه فرمود: امام حسين قبل از اينكه كشته شود به اصحاب خود ميفرمود: پيغمبر خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم بمن فرمود: اى پسر عزيزم! تو بزودى بسوى عراق رانده خواهى شد. زمين عراق همان زمينى است كه پيامبران و اوصياى آنان در آن با يك ديگر ملاقات كردند.
آن زمين را عمور ميخوانند. تو در آن زمين شهيد خواهى شد و گروهى هم با تو شهيد می‏شوند كه درد نيزه و شمشير را احساس نمى‏كنند. سپس اين آيه را تلاوت كرد:
قُلْنا يا نارُ كُونِي بَرْداً وَ سَلاماً عَلى‏ إِبْراهِيمَ‏ «انبیاء69» جنگ براى تو و يارانت سرد و سلامت خواهد شد. سپس امام حسين به اصحاب خود فرمود: مژده باد شما را، گر چه دشمنان ما را مى‏كشند ولى ما بر پيامبر خود صلّى اللَّه عليه و آله وارد خواهيم شد. سپس من بقدرى كه خدا بخواهد مكث خواهم نمود! بعدا اول كسى كه زمين برايش شكافته و او خارج مى‏شود من خواهم بود.
من با حضرت امير عليه السلام و قيام حضرت قائم و زنده بودن پيامبر خدا صلّى اللَّه عليه و آله خارج خواهم شد. سپس افرادى از آسمان از طرف خدا نزد من مى‏آيند كه هرگز در زمين نازل نشده‏اند.
جبرئيل، ميكائيل، اسرافيل، گروهى از ملائكه بر من نازل خواهند شد حضرت محمّد و على و من و برادرم و جميع آن افرادى كه خدا بر آنان منت نهاده بوسيله شترانى از نور كه احدى از مخلوقين بر آنها سوار نشده فرود ميائيم. پس از اين جريان حضرت محمّد صلى اللَّه عليه و آله پرچم خود را به اهتزاز مياورد و آن را با شمشير خود بقائم ما ميدهد.
سپس ما آنچه را كه خدا بخواهد مكث مينمائيم. بعدا خداى توانا چشمه‏اى از روغن و چشمه‏اى از آب و چشمه‏اى از شير در مسجد كوفه خارج ميكند. پس از اين جريان امير المؤمنين شمشير پيغمبر خدا را بمن ميدهد و مرا بسوى مشرق و مغرب زمين ميفرستد، من به هيچ يك بر نميخورم مگر اينكه خون او را ميريزم هيچ بتى را نمى‏بينم مگر اينكه آن را مى‏سوزانم، تا اينكه به هند ميرسم و آن را فتح مى‏نمايم! دانيال و يوشع خارج ميشوند و بحضرت امير مى‏گويند: خدا و رسول راست گفته‏اند. سپس ايشان با تعداد هفتاد مرد بسوى بصره ميروند و دشمنان خود را مى‏كشند. گروهى بجانب روم اعزام می‏شوند و خداى توانا پيروزى رانصيب آنان مينمايد. بعدا من هر حيوانى را كه خدا گوشت آن را حرام كرده می ‏كشم تا اينكه در روى زمين غير از گوشت طيب و طاهر چيزى نباشد. من بر يهود و نصارا و سائر ملل اسلام شمشير را عرضه مى‏كنم و آنان را بين اسلام و شمشير مخير مى‏نمايم هر كسى از آنان اسلام بياورد منت بر او ميگذارم و هر كسى كه از اسلام بيزار باشد خدا خون او را خواهد ريخت.
هيچ مردى از شيعيان ما روى زمين نيست مگر اينكه خدا ملكى ميفرستد تا خاك را از روى او پاك نمايد. زنان و مقام و منزلت او را در بهشت به وى معرفى نمايد- در روى زمين شخص كور و زمين‏گير و مبتلائى نخواهد بود مگر اينكه خدا بوسيله ما اهل بيت بلا را از او بر طرف مى‏كند. بقدرى بركت از آسمان بزمين نازل می ‏شود كه شاخه درخت از زيادى ميوه می شكند! ميوه زمستانى در تابستان و ميوه تابستانى در زمستان خورده می ‏شود. همين است معناى قول خداوند سبحان كه مى‏فرمايد:
وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ‏ «اعراف 96» سپس خداى رؤف كرامتى به شيعيان ما عطا ميكند كه چيزى در زمين بر آنان پنهان نخواهد بود. حتى اينكه مردى از ايشان تصميم مى‏گيرد كه علم اهل بيت خود را بداند آنان را از آنچه را می دانند آگاه مينمايد.

بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار ج‏45 ص 81